Bir zamanlar

21. yüzyılın sonuna doğru dünya kuraklık ve kıtlıkla nefes alamaz hale gelir. İnsanlık yerin altına sığınır, bloklar ve tüneller hayatın yeni sınırları olur. Genç Yönetim denen otorite, Kıtlık Kanunları ile sistemde her yeni hayata karşılık yaşlı nesilden birini feda etmeyi zorunlu kılar. Yeraltındaki dar evlerinde kadın, adam, çocuk ve büyükanne olarak ayakta kalmaya çalışan bir ailenin düzeni, beklenmedik bir bebek haberiyle kırılgan bir dengeye oturur. Sır saklamak, kaçmak ya da boyun eğmek arasında gerilim tırmanırken, evin duvarları her kararın bedelini daha gürültülü hatırlatır. Bu film, basit bir distopya taslağından etik bir kabusa dönüşüyor. Minimal mekânlar ve klostrofobik atmosfer duyguyu taşıyor, diyaloglar kısa ama sarsıcı. Oyunculuklar samimi; özellikle büyükanne karakteri, kanunla vicdanın çatışmasını yumuşak ama etkili bir yerden gösteriyor. Tempo yer yer yavaşlasa da finalde bıraktığı soru ağır: Yaşamak için kimi sileriz ve o silinti kimde kalır?